, Imieniny:
Jesteś na: Turystyka Znane osoby związane z Gminą Kamionka
Gmina
Gmina
Turystyka
Turystyka
Inwestycje
Inwestycje
Znane osoby związane z Gminą Kamionka

Józef Piłsudski (1867-1935) polski działacz niepodległościowy, dowódca wojskowy, polityk, naczelnik państwa Polskiego i naczelny wódz Armii Polskiej, pierwszy marszałek Polski, dwukrotny premier Polski.

Postać tego wybitnego Polaka pojawia się także na terenie naszej gminy. W czasie I wojny światowej Piłsudski przebywał w sierpniu 1915 r. na Ziemi Lubartowskiej. Obecność żołnierzy Legionów Polskich była związana z kolejnym etapem walk mających na celu wypędzenie Rosjan z tej części Królestwa Polskiego.

W dniu 5 sierpnia w Ożarowie (miejscowość obecnie nie istnieje, znajduje się w granicach wsi Samoklęski) pod Samoklęskami wydał słynny rozkaz do legionistów w pierwszą rocznicę wymarszu pierwszej "kompanii kadrowej" z Krakowa. Czytamy w nim min.: "... Żołnierze! Dziś po roku wojny i pracy smutno mi, ze powinszować wam wielkich triumfów nie mogę, lecz dumny jestem, że dzisiaj z większym spokojem niż rok temu mogę do was jak ongi zawołać: Chłopcy! Naprzód! Na śmierć lub życie, na zwycięstwo czy na klęski - idźcie czynem wojennym budzić Polskę do zmartwychwstania!". Rozkaz ten upowszechniony był później w formie druku ulotnego.

Walki w okolicach Kamionki, określone jako tzw. bój pod Kamionką charakteryzowały się bardzo dużą rozległością. Rozgrywały się bowiem na terenie wielu okolicznych wiosek (Kozłówka, Samoklęski, Rudka Gołębska, Rudno, Ciemno, Kierzkówka i in.), a zakończyły się 6 sierpnia 1915 r. wyparciem Rosjan z Kamionki. Kamionka stała się wówczas, na krótko miejscem koncentracji wszystkich podległych Piłsudskiemu jednostek, a sam komendant wraz ze sztabem kwaterował na plebanii. Mieszkańcy zgotowali legionistom owacyjne powitanie, a wielu z nich czynnie zaangażowało się do walki o niepodległość, zasilając poszczególne pułki Legionów.

Józef Weyssenhoff (1860-1932) - baron, powieściopisarz, poeta, krytyk literacki, wydawca. Studiował prawo na Uniwersytecie w Dorpacie. W 1881 roku odziedziczył dobra w Samoklęskach, w których gospodarował. Bogactwo przyrody pozwalało mu oddawać się swej przyjemności - urządzaniu polowań na dziki, sarny i lisy. Piękne widoki okolic Samoklęsk wykorzystał do opisów przyrody i życia łowieckiego w powieści „Soból i panna" (1911). Dzięki temu został uznany za świetnego stylistę i mistrza opisów takiej tematyki. Z powodu swej rozrzutności stracił rodowy majątek Samoklęski, na rzecz ordynata Maurycego Zamoyskiego. Zmarł w Warszawie.

7

Leon Wyczółkowski Kopanie buraków 1893

Leon Wyczółkowski (1852-1936) - polski malarz, grafik i rysownik, jeden z czołowych przedstawicieli okresu Młodej Polski w nurcie malarstwa realistycznego. Uczęszczał przez kilka lat do Szkoły Powszechnej w Kamionce. Okres dzieciństwa spędzony na łonie przyrody w naszym regionie miał wpływ na kształtowanie się i rozwój jego twórczości. Zapamiętane widoki przelał na płótno w obrazach z cyklu "Kopanie buraków.

8

Ksiądz Prymas Stefan Wyszyński (1901 - 1981)

W czasie II wojny światowej, od 1 sierpnia 1940 r. do początku września 1941, ksiądz Stefan Wyszyński ukrywał się przed Niemcami w majątku kozłowieckim. Przebywał tu na zaproszenie Aleksandra i Jadwigi Zamoyskich jako kapelan sióstr franciszkanek z Zakładu dla Ociemniałych w Laskach, które wraz z grupą podopiecznych także znalazły tutaj schronienie. Wykłady księdza Wyszyńskiego dla sióstr oraz dyskusje, w których brali udział także inni ukrywający się u Zamoyskich goście, nazywane były "Akademią Kozłowiecką". Spełniając także posługę duszpasterską, ksiądz S. Wyszyński odprawiał Msze św. i nabożeństwa w Kozłówce oraz w innych pobliskich miejscowościach. Był również zaangażowany w tajne nauczanie.

Na łączniku między pałacem, a kaplicą pałacową Muzeum Zamoyskich w Kozłówce umieszczono popiersie i tablicę upamiętniającą postać Księdza Prymasa Stefana Wyszyńskiego i jego pobyt w Kozłówce. Uroczyste odsłonięcie nastąpiło 9 czerwca 2000 roku.

Józef Niećko (1891-1953) - znany autor i działacz ruchu ludowego w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Urodził się w Kozłówce w rodzinie chłopskiej. Był samoukiem, autorem utworów literackich, a przede wszystkim licznych publikacji i poradników dla aktywistów organizacji wiejskich oraz autorem wielu opowiadań. Ogłosił blisko 800 korespondencji, artykułów, polemik i opowiadań drukowanych między innymi w takich czasopismach jak: „Zorza", „Lud Polski", „Drużyna", „Nasza Drużyna", „Siew", „Wici", „Gromada-Gazeta Ludowa", „Młoda Myśl Ludowa", „Chłopski Świat", „Chłopi i Państwo". Józef Niećko należał do pokolenia pisarzy-społeczników, którzy często wywodząc się z nędzy wiejskiej stanowili przysłowiową „sól polskiej ziemi".

Leon Karol Monnë (1910 - 1990) - doktor medycyny, podpułkownik rezerwy. Jego przodkowie pochodzili z Francji. Protoplastą rodu Monnë w Polsce był żołnierz Wielkiej Armii Napoleona, który pozostał w Polsce podczas odwrotu Napoleona spod Moskwy w 1812 - 1813 r. Dziadek Leona Karola był synem owego żołnierza. Leon Monnë wykształcenie lekarza wojskowego zdobył w okresie międzywojennym, był specjalistą chirurgiem, a jednocześnie podporucznikiem. Gdy wybuchła II wojna światowa walczył pod Mławą (1 - 4 IX 1939 r.), brał udział w obronie Warszawy, był lekarzem w powstaniu warszawskim 1944 r. Po upadku powstania przedostał się do Krakowa i tam pracował jako lekarz. Powołany do wojska i jako chirurg wojskowy brał udział w operacji "Wisła". Po zdemobilizowaniu z wojska w 1952 r. mógł zrealizować swoje marzenia pracy na wsi. Wówczas to podjął pracę w Kamionce, gdzie zorganizował pierwszy w osadzie Ośrodek Zdrowia. Pracował w nim do końca życia jako kierownik Gminnego Ośrodka Zdrowia. Mieszkał w sąsiednich Samoklęskach. Swojej pracy poświęcił się całkowicie, miał ogromny wpływ na podniesienie poziomu oświaty zdrowotnej w gminie. Poza pracą zawodową działał społecznie w Polskim Czerwonym Krzyżu, Towarzystwie Wiedzy Powszechnej, Klubie Oficerów Rezerwy. Był wielokrotnie nagradzany różnymi odznaczeniami państwowymi, ale ważniejsza była wdzięczność dwóch pokoleń mieszkańców gminy, z których znaczną część znał od urodzenia i którzy mówili o Nim ,,Nasz doktor". Dwa lata po śmierci doktora w 1992 r. odbyła się uroczystość nadania imienia dr Leona Monnë Gminnemu Ośrodkowi Zdrowia w Kamionce.

Ks. Michał Słowikowski (1898 - 1991) - święcenia kapłańskie otrzymał w 1924 r. Przez większość życia był związany z Lublinem gdzie m.in. był dyrektorem Gimnazjum i Liceum Biskupiego. Na początku okupacji hitlerowskiej został aresztowany i uwięziony na Zamku Lubelskim, skąd udało mu się wydostać. Od kwietnia 1940 do lata 1945 r. był proboszczem w Kamionce. W tym czasie stał się współorganizatorem i nauczycielem tajnego nauczania. Pod jego kierunkiem w 1942 r. Kamionka stała się głównym ośrodkiem tajnego nauczania w powiecie lubartowskim. W czasie proboszczowania w Kamionce wiele razy spotykał się z ks. Stefanem Wyszyńskim, ukrywającym się w majątku Zamoyskich w Kozłówce.

Franciszek Szczygieł (1917 - 1989) mieszkaniec Bratnika, rzeźbiarz ludowy, z zawodu rolnik. Rzeźbił z zamiłowania od najmłodszych lat. Natchnienie czerpał z tradycji religijnej i życia wiejskiego - świadczą o tym m.in. rzeźby: "Chrystus frasobliwy", "Chrystus Biczowany", "Międlenie lnu", "Prząśniczka", "Orka wołami". Jako surowca używał drewna lipowego i olchowego, kamienia i gliny. Jego rzeźby znajdują się w zbiorach Muzeum Lubelskiego w Lublinie i Muzeum Regionalnego w Lubartowie. Mimo, iż nie był członkiem Lubartowskiego Towarzystwa Regionalnego wielokrotnie był przez jego zarząd doceniamy i honorowany dyplomami i nagrodami.

Izabela Prażmo - mieszkanka Siedlisk, zajmowała się twórczość artystyczną Jej prace w zakresie haftu już w szkole podstawowej były wyróżniane przez nauczycieli. Z czasem zaczęła wykonywać prace na zamówienie. Wśród nich znajdowały się sztandary, proporce i znaczki okolicznościowe. Jej prace wielokrotnie były wystawiane na wystawach w Muzeum Regionalnym w Lubartowie (1996 r.).

Janusz Cyfrowicz - ur. W 1929 r. w Kamionce, w której mieszka nadal. Porucznik w korpusie oficerów Służby Zdrowia. Instruktor fotografii z uprawnieniami 1 - szej kategorii, wyróżniony medalem 150 - lecia fotografii. Autor wielu wystaw fotograficznych eksponowanych m.in. w salach Muzeum Regionalnego w Lubartowie (ostatnia wystawa w Muzeum otwarta 16. 02. 2010 r., poświecona 35 - leciu Klubu Fotograficznego "Zdrowie" oraz 80 - tych urodzin autora wystawy). Zasłużony działacz kultury, zasłużony dla miasta Lubartowa (najnowsza wystawa otwarta 25.02.2010 r. w Sali Rycerskiej Starostwa Powiatowego "Żołnierz i lekarz ... - pro Memoria: dr p.płka - Leona Monnë". Przygotowywał i przygotowuje nadal oprawę w postaci wystaw fotograficznych wielu uroczystości odbywających się na terenie gminy, a także powiatu. Wykonuje dokumentację fotograficzną niemal wszystkich ważniejszych uroczystości gminy i powiatu. Znany społecznik i aktywny członek Lubartowskiego Towarzystwa Regionalnego, dla którego bezinteresownie przekazuje potrzebne fotografie. Tematyka jego prac jest bardzo różnorodna, ale najważniejsze to ekologia i ochrona środowiska. Ze względu na podejmowanie "drażliwych" tematów, dotyczących zanieczyszczeń okolicznych terenów nazywany "ekologicznym sumieniem regionu".

Powrót do działu tematycznego Powrót