Swietłana Aleksijewicz, 14. kobieta nagrodzona literackim Noblem, została doceniona "za polifoniczny pomnik dla cierpienia i odwagi w naszych czasach". Na wieść o nagrodzie powiedziała tylko jedno słowo: "Fantastycznie".

Już dawno nie było tak zdecydowanego faworyta do literackiego Nobla. Aleksijewicz urodziła się w 1948 r. w Stanisławowie, później z rodziną przeniosła się na Białoruś. Pracowała jako wychowawczyni w internacie, nauczycielka, dziennikarka. Aleksijewicz jest autorką wielu książek reporterskich, takich jak "Czarnobylska modlitwa", gdzie opisuje katastrofę elektrowni atomowej z perspektywy naocznych świadków; "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" (Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus oraz Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego) – brutalnie szczera opowieść o radzieckim szowinizmie ukrytym pod powierzchnią fałszywej emancypacji; "Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka" (Nagroda im. R. Kapuścińskiego), będąca historią przemian gospodarczo-społecznych, jakie miały miejsce po upadku Związku Radzieckiego.
 

Jej książki są wciąż zabronione na Białorusi. - Choć ostatnio Łukaszenka romansuje z Europą, więc do księgarń w Mińsku trafił pięciopak moich książek w języku rosyjskim, z czego ostatnią jest "Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka" - mówiła "Wyborczej" w kwietniu. - Kosztuje jednak tyle, co trzy pensje nauczycielskie.

Swietłana Aleksijewicz otrzyma 8 mln koron szwedzkich (1,1 mln dolarów), dyplom i medal. Ceremonia wręczenia w grudniu.